Voetbalreis Manchester City – Manchester United

Met een bezoek aan de Manchester Derby ben je getuige van een van de meest beladen duels in Europa. De stad valt in twee kampen uiteen: ben je voor rood of voor blauw? De fans van beide clubs staan lijnrecht tegenover elkaar. Sinds de overname van Manchester City door Sheikh Mansour in 2008 is de sportieve rivaliteit enorm toegenomen. City is niet langer het kleine, luidruchtige broertje, maar heeft de macht in de stad overgenomen. Het wordt door de United-fans met lede ogen aangezien. De stadsderby mag absoluut niet worden verloren. De onderlinge duels staan dan ook bol van de emotie, met hoogoplopende spanningen. Met een voetbalreis van Voetbaltravel zit je op de eerste rij in het Etihad Stadium en zit je altijd naast je reisgenoten.

Op deze pagina vind je alle informatie om je optimaal voor te bereiden op je voetbalreis naar de Manchester Derby. Zo vind je hier alles over:

De historie van de Manchester Derby
De meest gedenkwaardige derby’s
Weetjes over Manchester City – Manchester United
Spelers die voor beide clubs uitkwamen
Etihad Stadium tijdens de Manchester Derby
Clubliederen en chants in het Etihad Stadium

Boek een voetbalreis naar Manchester City
Boek een voetbalreis naar Manchester United

De historie van de Manchester Derby

Tegenwoordig staat de Manchester Derby bol van de spanning en kunnen beide fangroepen elkaar niet uitstaan. Deze negatieve gevoelens begonnen pas in de jaren zeventig van de vorige eeuw. In de eerste vijftig jaar van de Manchester Derby was er nog maar heel weinig rivaliteit te bespeuren. Dat bleek wel toen Manchester City in 1905 werd betrapt op het doen van illegale betalingen aan enkele spelers. Liefst 17 spelers werd verboden ooit nog voor City uit te komen. Vier van hen tekenden na afloop van de schorsing voor Manchester United, en leverden een grote bijdrage aan de winst van de eerste landstitel in 1908. De overstap van het viertal naar United werd niet als verraad gezien, integendeel. Ze werden geprezen omdat ze een collega-club uit Manchester de helpende hand boden.

Tot aan de Tweede Wereldoorlog waren er zelfs veel fans die de ene week naar het thuisduel van United gingen, en de andere week de thuiswedstrijd van City bekeken.

Pas in de jaren vijftig ontstond er een zekere rivaliteit, die pas echt tot leven kwam in de jaren zeventig. Toen vonden er enkele incidenten plaats, die die onderlinge haat voedden. Een schandalige tackle van George Best op Glyn Pardoe in 1970 zorgde ervoor dat de City-speler twee jaar buitenspel stond. En in het seizoen 1973-1974 stonden beide clubs op de laatste speeldag tegenover elkaar. Een late goal van City in dit duel zorgde voor de degradatie van United. Daarmee was de geest pas echt uit de fles.

Sinds de overname van de Abu Dhabi United Group is Manchester City ook sportief een grote rivaal geworden. Sindsdien behoren beide clubs tot de absolute top van het land. Daardoor zijn City en United ook elkaars concurrenten in de jacht op nationale en internationale prijzen. Bij de Manchester Derby staat er dus tegenwoordig meer op het spel dan de trots van de stad.

Man. City – Man. United: de meest gedenkwaardige derby’s

9 December 2012 Manchester City – Manchester United 2 – 3

Het afgelopen seizoen hadden Manchester City en Manchester United tot aan de laatste competitieronde om de landstitel gestreden. Het was City dat op doelsaldo het kampioenschap veroverde. Dit seizoen ging de strijd verder waar hij gebleven was. Toen de clubs elkaar in het Etihad Stadium troffen, had koploper United een voorsprong van drie punten. Een volgepakt stadion zag Wayne Rooney in de eerste helft twee keer scoren. Zo ging United met een 0-2 voorsprong de kleedkamer in. Na rust was het echter City dat de klok sloeg. Touré bracht na een uur spelen de 1-2 op het bord, waarna de ploeg verbeten op jacht ging naar de gelijkmaker. Die viel ook, al moesten de fans wachten tot de 86^e minuut.

Toch was het nog niet gedaan. In de 92^e minuut zette Robin van Persie zich achter een vrije trap. Onderweg werd zijn schot van richting veranderd, en plofte de bal achter Joe Hart in het doel. Bij het vieren van de 2-3 werden de United-spelers vanaf de tribune bekogeld. Daarbij werd Rio Ferdinand geraakt, en moest Joe Hart een verhitte fan tegenhouden die het veld was opgestormd. Aan de stand veranderde niets meer. United vergrootte zijn voorsprong naar zes punten en zou uiteindelijk de titel overnemen van zijn grote rivaal.

7 April 2018 Manchester City – Manchester United 2 – 3

Tijdens dit seizoen greep het team van Pep Guardiola de absolute macht in de Premier League. Manchester City had een voorsprong van liefst 13 punten opgebouwd, en kon op deze dag officieel de landstitel binnenhalen. En dat nog wel tegen aartsrivaal Manchester United! Het Etihad Stadium was tot de nok gevuld met fans die al volledig in feeststemming waren. Na een half uur spelen kon de champagne worden klaargezet, want Kompany en Gündoğan zorgden voor een 2-0 voorsprong. Vervolgens lieten Sterling en Gündoğan na de score nóg verder op te vijzelen.

Na rust gebeurde het onmogelijk geachte. In de achtste minuut zorgde Paul Pogba voor de 2-1, en nog geen twee minuten later maakte hij zelfs 2-2. Met die gelijke stand zou het hele feest in duigen vallen. In een kolkend stadion viel City met man en macht aan, maar kreeg in de 70^e minuut de deksel op de neus. Smalling zorgde uit een counter voor de 2-3 en zette het duel volledig op zijn kop. Wat City ook probeerde, de stadsgenoot hield stand. Na het laatste fluitsignaal werd het doodstil in het Etihad Stadium, op één vak met feestende United-fans na. Een week later werd City alsnog kampioen.

6 maart 2022 Manchester City – Manchester United 4 – 1

Manchester City streed met Liverpool FC om de landstitel en kon zich absoluut geen puntverlies veroorloven. Hetzelfde gold voor Manchester United, dat de punten hard nodig had om in de race te blijven voor een Champions League-plaats. Daarbij kon de ploeg niet beschikken over Cristiano Ronaldo. Hij werd vervangen door de 21-jarige Jadon Sancho, die ooit in de jeugd van City speelde. Kevin De Bruyne zorgde al heel snel voor de 1-0. Verrassend genoeg werd het geplaagde United daarna de betere ploeg, en kwam na 22 minuten dan ook verdiend op 1-1. Doelpuntenmaker: Jado Sancho.

Lang konden The Red Devils daar niet van genieten. Wederom was het De Bruyne die de 2-1 aantekende. De eerste helft bleef van een hoogstand niveau, waarin beide teams een moordend tempo hanteerden. In de tweede helft werd al snel duidelijk dat United het niet meer kon bijbenen. Door twee goals van Riyad Mahrez nam City duidelijk afstand van zijn stadgenoot. Het maakte duidelijk dat de verhoudingen de laatste tien jaar volledig zijn veranderd, en The Citizens inmiddels heer en meester zijn in Manchester.

Weetjes over Manchester City – Manchester United

Tot en met het seizoen 2021-2022 is de Manchester Derby 187 keer gespeeld. Daarvan won Manchester United er 77 en Manchester City 57. De overige 53 duels eindigden in een gelijkspel.
In thuisduels heeft City in de Manchester Derby meer nederlagen geleden dan overwinningen geboekt. Op Maine Road en het Etihad werd 27 keer gewonnen en 31 keer verloren.
Topscorer voor City in de Manchester Derby zijn Joe Hayes en Francis Lee met elk tien doelpunten. Ook Sergio Agüero (9) was vaak trefzeker.
Van 1990 tot 2002 wist Manchester City geen enkele wedstrijd van zijn grote rivaal te winnen. Na de 5-1 winst in september 1989 moesten de fans wachten tot november 2002, toen City met 3-1 wist te winnen.
Ook de muziekscene in Manchester wordt verdeeld door de Manchester Derby. Zo zijn de gebroeders Gallagher van Oasis grote fans van Manchester City. Die andere bekende band uit de stad, de Stone Roses, zijn weer fanatiek aanhanger van Manchester United.
Door City-fans wordt vaak beweerd dat United geen echte lokale club is, en vooral fans van buiten de stad trekt. Aanvankelijk was dat ook het geval. 28% van de United-fans woonde in de regio, terwijl dat bij City 49% was. Maar inmiddels trekt ook City, vooral door de successen, fans uit de hele wereld. Daarmee is het verschil veel kleiner dan beweerd.
Uit onderzoek is gebleken dat City-fans een veel grotere hekel hebben aan United dan andersom. Waar The Citizens in Manchester United hun grote rivaal zien. United fans zien echter vooral Liverpool en Arsenal als de grootste vijanden.

Spelers die voor beide clubs uitkwamen

Hoewel een overstap tussen beide clubs inmiddels zwaarbeladen is, was dat in het verleden wel anders. Vele spelers verhuisden van de ene naar de andere kant van de stad. Soms gaf dat veel onrust, maar vaak genoeg kraaide er geen haan. We hebben de meest interessante transfers tussen beide clubs op een rij gezet.

De overgang die de meeste commotie veroorzaakte was die van Carlos Tévez. De Argentijn had in zijn eerste Engelse jaar bij West Ham United veel indruk gemaakt, en kwam in de zomer van 2007 naar Old Trafford. In zijn eerste seizoen won hij met Manchester United zowel de landstitel als de Champions League. Tévez vormde samen met Cristiano Ronaldo en Wayne Rooney een super-aanval. Na zijn tweede seizoen zorgde hij in 2009 voor een ware schokgolf in de stad, door voor Manchester City te tekenen. Daarmee was het wel gedaan met zijn populariteit bij de United-fans. Tévez speelde vier jaar in het Etihad Stadium, en leverde met zijn doelpunten een belangrijke bijdrage aan de winst van de landstitel; de eerste in 44 jaar.

Peter Schmeichel verdedigde acht jaar het doel van Manchester United. De Deen groeide er uit tot een legende, en nam afscheid met de Champions League-finale van 1999. Na periodes bij Sporting Portugal en Aston Villa keerde hij op 39-jarige leeftijd terug in Manchester. Maar tot grote schrik van de Reds was dat bij de grote rivaal. Hij speelde slechts een seizoen bij Manchester City, maar zijn overstap werd door de fanatieke United-fans wel degelijk als groot verraad beschouwd. Opvallend: Schmeichel verloor nooit een Manchester Derby, of hij nu voor United of voor City speelde.

Dennis Law speelde in 1960 een jaar bij Manchester City, en vertrok vervolgens naar Torino FC. Na een jaar keerde hij terug naar Engeland, en ging voor Manchester United spelen. Hij bleef er elf seizoenen en maakte in 404 wedstrijden liefst 237 goals. Daarmee staat de Schot na Bobby Charlton en Wayne Rooney nummer drie op de topscorerslijst aller tijden op Old Trafford. In 1973 keerde Law voor een jaar terug bij Manchester City. Op de laatste speeldag trof hij zijn oude liefde United, dat in degradatiegevaar verkeerde. Law scoorde vlak voor tijd de winnende goal, waardoor United naar de Second Division degradeerde. Law was daar zo kapot van dat hij zijn goal niet wilde vieren en zich meteen liet vervangen. Daarmee was zijn loopbaan meteen ten einde.

Andere bekende spelers die voor beide clubs in Manchester speelden zijn onder anderen Andrew Cole, Owen Hargreaves, Peter Beardsley, Peter Barnes en Jimmy Bannister.

Etihad Stadium tijdens de Manchester Derby

Tijdens je bezoek aan de Manchester Derby zul je onmiddellijk merken hoe groot de rivaliteit tussen beide clubs is. Met name bij de fans van City heerst er een grote afkeer tegen de stadsgenoot. United wordt gezien als een arrogante club. Aangezien Old Trafford net buiten de stadsgrenzen ligt, delen de City-fans de mening dat zij de enige club van de stad zijn. Fans van de rivaal worden uitgemaakt voor ‘rags’ oftewel ‘vodden’. Met deze naam wordt verwezen naar de oorlogsjaren. United had toen zo weinig te besteden dat de spelers hun tenue volledig moesten afdragen.

Ook de fans van United laten zich niet onbetuigd. Zij zien City als een plastic club die zich een weg naar de top heeft gekocht dankzij het geld uit Abu Dhabi. Het Etihad Stadium wordt door hen verbasterd tot ‘Empty-had’, een verwijzing naar het feit dat er bij minder aansprekende wedstrijden nog wel eens wat lege stoelen zijn te zien in het Etihad Stadium. De fans van City worden aangeduid als ‘Noisy Neighbours’: ze komen alleen als er iets te winnen valt, anders zie je ze niet.

Het stadion van Manchester City is overigens een van de meest moderne stadions van het land, en won al diverse prijzen voor zijn ontwerp. Met 55.000 plaatsen is het ook een stuk groter dan het oude Main Road Stadium. Daar was de laatste jaren nog slechts plaats voor 33.000 fans. Daarnaast staat het Etihad Stadium bekend om zijn comfort en uitstekende voorzieningen. In 2014 is er voor miljoenen geïnvesteerd in de fan faciliteiten, en dat is te merken. Op het speciale City Square bij het stadion kun je al uren voor de wedstrijd terecht voor allerlei entertainment. De catering staat bekend als de beste en meest uitgebreide van het land. Je vindt er bijzonder biertjes van een kleine stadsbrouwerij, ambachtelijke hotdogs en Jamie Oliver-maaltijden. Zo kun je de hele wedstrijddag doorbrengen rond het stadion zonder iets tekort te komen.

Praktische informatie

Het Etihad Stadium ligt op zo’n 2,5 kilometer van het centrum van Manchester en is eenvoudig te bereiken. Startpunt van je reis is het station Manchester Piccadilly. Dit is het voornaamste station van de stad, midden in het centrum. De beste manieren om vanaf hier naar het stadion te reizen zijn een wandeling of een ritje met de tram.

Veel City-fans kiezen ervoor om naar het stadion te lopen. Vanaf Piccadilly Station is het een wandeling van ongeveer 25 minuten naar het Etihad Stadium. Je kunt eenvoudig de andere fans volgen, maar de route is ook uitstekend aangegeven. Volg de borden ‘City Link’ en je komt er vanzelf. Op deze route liggen ook de populaire supporterscafés, waar onderweg wordt gestopt voor een biertje en het zingen van enkele clubliederen. Een ideale manier om in de wedstrijdstemming te komen.

Ga je toch liever met het openbaar vervoer, dan is de Metrolink de beste optie. In tegenstelling tot wat de naam wellicht suggereert, gaat het niet om een metro, maar om een tramlijn. Vanaf Piccadilly Station brengt de tram je in ongeveer tien minuten naar de halte Etihad Campus, dat aan City Square ligt.

Ook zijn er tal van bussen die vanaf het centrum van de stad naar het stadion rijden. Vanaf Piccadilly Gardens, op een paar minuten lopen vanaf Piccadilly Station, vind je de buslijnen 216, 231 en 237. Na de wedstrijd vind je alle bussen op Aston New Road. Deze shuttlebussen brengen je weer binnen tien minuten naar het centrum van Manchester.

Manchester City Stadium Tour

Naast je bezoek aan Manchester City – Manchester United is het een must om tijdens je voetbalreis een tour achter de schermen van Etihad Stadium te boeken. De club biedt namelijk een aantal geweldige tours aan, waarbij je meer kunt ontdekken dan bij welke andere Engelse club ook.

De standaard Stadium Tour is dagelijks van 10.00 tot 15.00 uur te volgen. Natuurlijk bezoek je daarbij de kleedkamers, spelerstunnel, het veld en de dug-outs. Maar de tour biedt ook enkele fraaie staaltjes hi-tech entertainment. Zo bekijk je de clubgeschiedenis in een 360-graden bioscoop, er is een tentoonstelling waarin gebruik wordt gemaakt van hologrammen en in de persruimte kun je zelf vragen stellen aan een virtuele Pep Guardiola. Voor deze tour van anderhalf uur betalen volwassenen £25 en jongeren onder de 18 jaar £15.

De Countdown To Kick-Off Tour is een unieke manier om de Manchester Derby ten volle te ervaren. Je krijgt namelijk de mogelijkheid om op de wedstrijddag zelf een blik achter de schermen te werpen. Zo ben je getuige van de voorbereidingen in het stadion en de oplopende wedstrijdspanning. Je krijgt een rondleiding door het stadion en kunt de bus met spelers zien arriveren vanaf een speciale VIP-plek. Vlak voor het begin van de Derby mag je langs het veld lopen en een blik op de volgepakte tribunes werpen. De prijzen zijn hetzelfde als bij de standaardtour. Je dient voor deze tour wel ruim van tevoren te reserveren, zeker bij de Manchester Derby.

Een andere beschikbare rondleiding is de City Football Academy Tour, waarbij je het trainingscomplex en de jeugdacademie bezoekt. Bij de Legends Tour word je rondgeleid door een Manchester City-icoon. Daarbij hoort ook een Q&A met de speler, en krijg je na afloop een gesigneerde foto. Deze twee Tours worden niet dagelijks gegeven en zijn snel uitverkocht, dus reserveer zeker op tijd.

Zelf getuige zijn van de Manchester Derby?

Boek een voetbalreis naar Manchester City

Boek een voetbalreis naar Manchester United

Clubliederen en chants in het Etihad Stadium

Je kunt je natuurlijk pas echt bij de Manchester Derby vertonen als je de bekende Citizen-chants kunt meezingen. Om je hierbij te helpen hebben we de meest populaire liederen voor je op een rij gezet. Je kunt er verzekerd van zijn dat deze liederen tijdens het duel met Manchester United minstens één maal langs zullen komen. Dagelijks even oefenen en je staat straks samen met de andere fans in het stadion en het supporterscafé mee te zingen.

Blue Moon

We beginnen met het meest bekende lied. Blue Moon staat bekend als het niet-officiële volkslied van Manchester City. Het origineel stamt uit 1934. De fans van het kleine Crewe Alexandra komt de eer toe het lied als eerste te hebben geadopteerd. De City-fans maakten later een nieuwe versie, die ongekend populair is geworden. De tekst gaat over iemand die geen liefde of doel in zijn leven had, totdat hij de wedstrijden van Manchester City begon te volgen. Hij voelde liefde voor de club en kreeg een band met medesupporters, waardoor hij niet meer alleen was. Dit lied komt meerdere keren per wedstrijd langs. Als je maar tijd hebt om één lied in te studeren, kies dan voor deze klassieker.

Blue Moon
You saw me standing alone
Without a dream in my heart
Without a love of my own

Blue Moon
You knew just what I was there for
You heard me saying a prayer for
Someone I could really care for

Then suddenly they’ll appear before me
The only one my arms could ever hold
I heard someone whisper “Please adore me”
And when I looked my moon had turned to gold.

Blue Moon
Now I’m no longer alone
I have a dream in my heart
I have a love of my own

The Boys in Blue

Een andere klassieker die elke Citizen-fan meteen kan opdreunen als hij midden in de nacht wordt gewekt, is het lied ‘The Boys in Blue’. Dit nummer is tegenwoordig door de club geadopteerd als het officiële volkslied van de club, en schalt na elk thuisduel door de stadionspeakers. Het lied benadrukt de winnaarsmentaliteit van het team, dat niet zal rusten voordat de overwinning binnen is. Het is tevens een eerbetoon aan de trouwe fans, die de club ook in de donkerste momenten van zijn bestaan zijn blijven steunen.

City! Manchester City!
We are the lads who are playing to win,

City – the Boys in Blue will never give in!
Football is the game that we all live for,
Saturday is the day we play the game,
Everybody has to pull together,
And together we will stand.

Even if we’re playing down at Maine Road,
Or if we play a million miles away,
There will always be our loyal fans behind us,
To cheer us on our way!

City! Manchester City!
We are the lads who are playing to win,
City – the Boys in Blue will never give in.
Blue and white we play together,
We will carry on forever more!

Maybe in another generation,
When other lads have come to take our place,
They’ll carry on the glory of the City,
Keeping City in the place…

City! Manchester City!

We are the lads who are playing to win

City – The Boys in Blue will never give in

We Are Not Really Here

‘We are Not Really Here’, ook wel bekend als The Invisible Man-song, wordt al ruim twintig jaar gezongen door de City-fans. Over de ontstaansgeschiedenis van het lied doen allerlei wilde verhalen de ronde. Een populaire mythe is dat City-fans eens het stadion van Millwall waren binnengeslopen, terwijl het duel verboden was voor uitfans. Op de tribune van het beruchte ‘The Den’ stadion zouden ze het lied voor het eerst hebben gezongen. Critici wijzen erop dat het groepje fans zo’n stunt in het Millwall stadion nooit hadden overleefd. Uit onderzoek is gebleken dat het lied oorspronkelijk niets met City te maken had, maar door de fans werd geadopteerd. Wél werd het lied populair in de jaren dat City in de lagere divisies speelde.